De prenatale opstelling
“In ons leeft een verhaal dat nooit verteld is en wat verlangd om verteld en gehoord te worden.”
Jiska Sietsma
Bij een prenatale opstelling gaat het over de tijd van het ongeboren kind in de baarmoeder. Deze hele vroege periode behelst een rijkdom aan ervaringen. We doen hier onze allereerste indrukken op met betrekking tot het leven. Hier ontstaat onze basis, ons fundament, waar we later op kunnen bouwen. Onze overtuigingen, ons fysieke- en emotionele welzijn, ze worden gevormd door deze prille ervaringen, invloeden en indrukken, opgedaan in de baarmoeder en tijdens onze geboorte.
In de baarmoeder maken we gebruik van verschillende hulpbronnen, die elk afzonderlijk een taak hebben, maar die tegelijkertijd een onderdeel zijn en een samenwerking aangaan binnen het prenatale systeem. Deze hulpbronnen zijn de placenta, de navelstreng, het huidsmeer, het vruchtwater en de vruchtvliezen.
De placenta staat voor voeding. Wat is onze relatie met voeding in dit leven? Kiezen we voor gezonde voedingstoffen of vullen we onszelf op met voeding dat alleen maar vult? Genieten we van voeding, of is voeding omgeven met oordelen. Nemen we te veel of juist te weinig?
De navelstreng staat voor aanvoer en afvoer, de flow. Kunnen we geven zonder onszelf weg te geven? Kunnen we nemen zonder overspoeld te raken? Kunnen we leven in een stroom van overvloed?
Het huidsmeer staat voor bescherming. Veiligheid. Kunnen we onszelf beschermen zonder dat we een pantser optrekken? Zijn we kwetsbaar, bang?
Het vruchtwater staat voor bewegingsvrijheid. Hoe is het om vanuit onze natuurlijke beweging door het leven te gaan? Is het mogelijk om vrij te bewegen in alle richtingen, onze speelruimte in te nemen, ons te oriënteren?
De vruchtvliezen staan voor communicatie en verbinding met de buitenwereld. Welke boodschap ervaren we van de buitenwereld? Kunnen we ons verbinden met de buitenwereld? Voelen we ons gehoord door de buitenwereld?
Hoe de taak van de hulpbron werd uitgevoerd en hoe de samenwerking was tussen de hulpbronnen, heeft bepaald hoe wij nu, in ons volwassen leven, met deze thematieken omgaan.
Een prenatale opstelling kan gedaan worden voor jezelf, je eigen tijd in de buik, maar ook voor je kind. Zelfs al tijdens de zwangerschap kun je een prenatale opstelling doen voor je ongeboren kind. De moeder (de ouders) doet (doen) de opstelling voor het (ongeboren) kind. Of als het kind al wat ouder is en het wel interessant vindt, vanaf een jaar of 6, kan de opstelling gedaan worden met de ouder{s} én het kind.
In een prenatale opstelling worden met behulp van voorwerpen de hulpbronnen en de ouders opgesteld. De ouders zijn belangrijk, omdat deze de voorwaarden horen te bieden voor een optimale ontwikkeling van het ongeboren kind. Je wordt immers niet alleen verwekt in een prenataal systeem, maar ook in een familiesysteem.
Vervolgens worden alle voorwerpen van de opstelling doorvoeld, door op de plek van de voorwerpen te gaan staan. Je krijgt daar de informatie die spontaan voelbaar is, vrijgegeven wordt. Er wordt duidelijk wat er nodig is om het systeem te herstellen en optimaliseren.
Als de samenwerking tussen de hulpbronnen is geoptimaliseerd, kunnen we ook in ons volwassen leven weer vrijuit gebruikmaken van de kracht van de hulpbronnen zoals ze bedoeld zijn. In volle functionaliteit.
Met een prenatale opstelling krijgen je meer inzicht in en begrip voor de uitdagingen in je leven. En het geeft je de kans om fundamenteel iets te herstellen aan de basis, zodat je in alle vrijheid jezelf kan zijn.
Heb je interesse in een prenatale opstelling, neem dan contact op
